สะพานฮาร์เบอร์ (Sydney Harbour Bridge) สะพานที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตั้งอยู่ที่เมืองซิดนีย์ (Sydney) ทำพิธีเปิดอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ.2475 ซึ่งชาวออสเตรเลีย ใช้ในการสัญจรไปมา ระหว่างซิดนีย์และนอร์ธซิดนีย์ จนกลายเป็น สัญลักษณ์ที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งของออสเตรเลีย
โดยฟรานซิน กรีนเวย์ (Francis Greenway) ได้เสนอให้มีการสร้างสะพาน ข้ามฝั่งซิดนีย์จากทางเหนือ ไปสู่ชายฝั่งทางใต้ของท่าเรือ แต่เนื่องจากการออกแบบไม่เหมาะสม จึงทำให้ต้องยุติการสร้างไปในปี พ.ศ.2443
ต่อมาหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 1 สิ้นสุดลง แผนผังการสร้างสะพาน ก็ถูกรื้อขึ้นมาสร้างใหม่ ด้วยการออกแบบของด็อกเตอร์ เจ เจ ซี แบรดฟิลด์ (Dr. J J C Bradfield)
และเจ้าหน้าที่ของ NSW Department of Public Works โดยให้บริษัทต่างชาติ เข้ามาประมูลการสร้าง โดยในปีพ.ศ.2465 ตกลงทำสัญญาก่อสร้าง กับบริษัท English firm Dorman Long and Co of Middlesbrough
สะพานฮาร์เบอร์ เริ่มต้นก่อสร้างขึ้นในปี พ.ศ.2467 โดยใช้กำลังคนกว่า 1,400 คน บนถนนของสะพาน ตอกด้วยหมุดเหล็กว่า 6 ล้านตัว และสะพานทำด้วยเหล็กน้ำหนัก 53,000 ตัน มีบานพับขนาดใหญ่ติดอยู่ที่สะพาน เพื่อความยืดหยุ่นของสะพาน เมื่อโดนความร้อนมากเกินไป โดยดาดฟ้ามีความกว้าง 49 เมตร ซึ่งทำให้สะพานแห่งนี้ มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก โดยเปิดให้มีเส้นทางการจราจร 8 เลน และมีรางรถไฟ 2 สาย รวมทั้งทางเท้าและทางจักรยาน
นายกรัฐมนตรี แจ๊ค แลง (Premier Jack Lang) ทำพิธีเปิดสะพานฮาร์เบอร์ อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ.2475
ซึ่งมีประชาชนแห่เข้ามาชมสะพานแห่งนี้ ประมาณ 300,000 – 1,000,000 คน โดยในระหว่าง การตัดริ้บบิ้นเปิดงาน กัปตันฟรานซิส เด กรุต (Captain Francis De Groot) ของกลุ่มพรรคการเมือง The New Guard กลับใช้กระบี่ของเขาฟันไปที่ริบบิ้น ก่อนหน้าที่จะมีพิธีเปิด โดยให้เหตุผลว่า มีเพียงสมาชิกของราชวงศ์เท่านั้น ที่สามารถทำพิธีเปิดสะพานแห่งนี้ได้
อย่างไรก็ตาม สะพานฮาร์เบอร์ได้เปิดใช้อย่างเป็นทางการ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดยตั้งแต่เปิดการจราจรบนสะพานในปี พ.ศ.2475 มีพาหนะเดินทางสัญจรประมาณวันละ 11,000 คน และปัจจุบันมีการเดินทาง บนสะพานเพิ่มขึ้นถึงวันละ 160,000 คันต่อวัน จนต้องสร้างอุโมงค์ฮาร์เบอร์ (Sydney Harbour Tunnel) เพื่อแก้ไขปัญหาการจราจร ที่เพิ่มขึ้น
